Wystawa ,,Opisanie świata wg Maśluszczaka'', Franciszka Maśluszczaka

Franciszek Maśluszczak jest autorem kilkuset obrazów, tysięcy grafik i rysunków, na których przedstawił swoją wizję świata. Opisuje go wręcz z fotograficzną dokładnością, przez pryzmat własnych odczuć i przemyśleń. Jego przedstawienie otoczenia i ludzi jest nieco rozmyte, nienaturalne, ale jednocześnie bardzo rzeczywiste. To co widzi i stara się zachować, nie dając umknąć przemijającym chwilom, rysuje się nieco zdeformowane, a przedstawione przez niego obrazy są na styku rzeczywistości i fantazji. Wszystko umieszcza na tle odrealnionego krajobrazu i znanej z codzienności, dziwnej, jakby ze snu, architektury. Jego dzieła są klimatami znanymi z bajek i legend ludowych.

Na tym tle pojawia się u niego człowiek, Zwykły niczym nie wyróżniający się prosty człowiek uwikłany w codzienne zdarzenia. Zajmujący się prostymi czynnościami, zdawałoby się nie mającymi większego znaczenia, dziejącymi się w czasie i przestrzeni wymyślonej przez artystę.

Ludzie Maśluszczaka, zwykli, szarzy, raczej brzydcy, powszedni i nieco zagubieni w rzeczywistości są uchwycenia w codziennych sytuacjach. Postaci te są poddane głębokiej artystycznej stylizacji, są zdeformowane, płaskie, nieproporcjonalne, a ich twarze są bez specjalnego wyrazu i grymasu. Są nieco otępiałe i zamyślone. Widać na nich smutek, melancholię i jakąś intrygującą i zastanawiającą obojętność. Czynności przez nich wykonywane zdają się być zatrzymane jak w kadrze lub filmie poklatkowym.

Cały ten odrealniony krajobraz wsi i małych miasteczek przepełniony jest liryzmem u ironią z przemijającego życia, które zdaje się płynąć szybko i bez większego celu, mimo że artysta chce usilnie zatrzymać upływający czas i chwile bez znaczenia, które składają się na ludzkie życie.

Twórczość Franciszka Maśluszczaka bliska jest twórczości Marca Chagalla, ale zupełnie odmienna, inspirowana nieco sztuką ludową i średniowieczną. Jest charakterystyczna tylko dla tego wielkiego syna Zamojszczyzny.