Jeleniogórski ratusz

Planowany w niedługim czasie remont głównego budynku Ratusza, w tym konieczna wymiana okien przypadnie w okresie nieokrągłego, ale jednak jubileuszu. Budowa nowego Ratusza, na miejsce zniszczonego przez wichurę, zakończyła się bowiem dokładnie 270 lat temu, w 1747 r., po trzech latach intensywnych prac, rozpoczętych wmurowaniem kamienia węgielnego w dniu 11 czerwca 1744 r.

Tzw. przybudówka, czyli Dom Siedmiu Mieszczan (siedem domów połączonych ścianami bocznymi, gdzie dziś mieszczą się m.in. wydziały Kultury i Turystyki, Rozwoju Miasta, Edukacji i Sportu, a w przyziemiu -  budząca wciąż spore zaciekawienie turystów – studnia zaczęła pełnić funkcje instytucji miejskiej dopiero na przełomie XIX/XX w. Łącznik między tymi dwoma obiektami, który z kolei przez wielu odwiedzających Jelenią Górę kojarzony jest wręcz z Mostem Westchnień i widokami, jakie pamiętają ze zwiedzania… Wenecji (!) powstał jeszcze później. Zbudowano go ok. 1910 r., kiedy między obiektami magistratu jeździł już tramwaj i trzeba było jakoś zagwarantować bezpieczeństwo i wygodę pracowników oraz interesantów.

Ratusz, z czego stali mieszkańcy Jeleniej Góry nie zawsze zdają sobie sprawę, jest też miejscem, w którym dyskretnie eksponowane są prace uczniów i nauczycieli Szkoły Snycerskiej, z lat 30-tych ub. wieku. Balustradę schodów między I oraz II piętrem zdobią sceny ilustrujące ważne momenty z życia Ducha Góry – Rzepióra, a w Sali posiedzeń Rady Miejskiej wiszą – także od tamtych lat – płyciny, na których nauczyciel tej Szkoły (protoplasty dzisiejszego Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych) wyrzeźbił sceny z historii Jeleniej Góry. Kilka z tych płaskorzeźb jest późniejszych, powstały bowiem po II wojnie światowej i zostały wkomponowane w miejsce tych, na których widoczne były elementy nazistowskie. 

Nie ma już drewnianego pomnika księcia Bolesława Krzywoustego, stojącego – jak zapisano w kronikach – tuż przy Ratuszu. Zniknął zapewne ok. 1686 r., choć wcześniej przetrwał dwa duże pożary miasta. Dzisiejsza płyta z wizerunkiem Krzywoustego, którą można oglądać w holu I piętra, powstała już po wojnie, w połowie lat 50-tych i została odlana po zbiórce złomu, przeprowadzonej przez mieszkańców z okazji 850-lecia Jeleniej Góry.  Dzisiejszy Ratusz traktowany jest przez jeleniogórzan niemal wyłącznie, jako miejsce załatwiania różnych „papierów”, ale w rzeczywistości jest też godnym uwagi zabytkiem, o czym przekonują się liczni zwiedzający.